Sunday, March 28, 2010

ေပါ့ေပါ့ပါးပါး



ကံဆိုးတယ္


ပထမလူ ။ ။ ငါ့ကံ ဆိုးပံုမ်ားကြာ။ အလုပ္မရခင္ အရင္ဆံုး အလုပ္ျဖဳတ္ခံလိုက္ရတယ္။

ဒုတိယလူ ။ ။ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔တုန္း။

ပထမလူ ။ ။ အလုပ္သြားေလွ်ာက္တာကြာ၊ ဘယ္ေနရာမွာ လစ္လပ္ေနသလဲလို႔ ဝန္ထမ္းေတြ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ဆီကို လိုက္ေမးတာ၊ အလုပ္ရွင္က ေတြ႔သြားေတာ့ မန္ေနဂ်ာကိုေခၚၿပီးမွ ဟိုေကာင္ အလုပ္ခ်ိန္မွာ စကားပါတ္မ်ားေနတယ္၊ အလုပ္ထုတ္လိုက္တဲ့။


အခ်ိန္ေကာင္း

ေရဒီယိုသတင္းနားေထာင္ေနေသာ သမက္ျဖစ္သူကို ေယာကၡမက ေမးလိုက္သည္။

ေယာကၡမ ။ ။ ဟဲ့ ... ေရႊေဈးေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေနသလဲ။

သမက္ ။ ။ ဘာလုပ္ဖို႔လဲ။

ေယာကၡမ ။ ။ ငါငယ္ငယ္က ေရႊဆြဲျပားေလး မ်ိဳခ်ထားမိတယ္။ အဲဒါ ျပန္သြားထုတ္ရင္ ေကာင္းမလားလို႔ ....


ေကာင္းလိုက္တဲ့ မ်က္လံုး

ကားတစီးက ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္တခုကို တိုက္မိသျဖင့္ ရဲက ယာဥ္ေမာင္းကို စစ္ေမးေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။

ရဲ ။ ။ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ မွတ္တိုင္ကို ဝင္တိုက္တာလဲ။

ယာဥ္ေမာင္း ။ ။ မွတ္တိုင္က ဓါတ္တိုင္ေလာက္ မတုတ္လို႔ပါခင္ဗ်ာ။

ရဲ။ ။ အဓိပၸါယ္မရွိတာဗ်ာ၊ မွတ္တိုင္က မွတ္တိုင္ေလာက္ပဲ ရွိမွာေပါ့။

ယာဥ္ေမာင္း ။ ။ အဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ မ်က္မွန္ ပါမလာလို႔ပါ။


အေပါင္းအသင္းေတြၾကားထဲ ေျပာျဖစ္တာေလးေတြကို ျပန္လည္ ေဝမွ်လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ေရးစရာ ျပတ္ေနတာလဲ ပါတာေပါ့ ..... း))




1 comment:

ေဇာင္း said...

ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၿပံဳး၍ ဖတ္သြားသည္

ZaunG