Wednesday, December 23, 2009

ရင္ကြဲသံ (ဇာတ္သိမ္း)

ဟုတ္ပါတယ္၊ ေရခဲမုန္႕ေၾကာ္ ပါ..... သူ႕ကိုေတြ႕ေတာ့ ေျခလွမ္းေတြက သူရွိရာကို အလိုလို လွမ္းသြားမိမွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ သတိမထားမိေတာ့ပါဘူး။ ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကိုလဲ သတိမထားမိေတာ့။

"ဘာလိုခ်င္လို႕လဲ ... ၾကည့္ပါ ဒီဇိုင္းအသစ္ေတြေရာက္ပါတယ္။ အေမအတြက္လား ........ အမ်ိဳးသမီးအတြက္လား"

"ဟို .... ဟို ..... wallet ေလးေတြၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ ..." ေခါင္းထဲမွာ ရွိတာကို ထုတ္ေျပာလိုက္တယ္ ..

"ရွင္ .........."

"ေဟ့ေကာင္ ငလင္း ...... မင္းေရာက္ေနတဲ့ ဆိုင္ကိုလဲ ျပန္ၾကည့္ဦး ..."

မ်ိဳးလတ္ရဲ႕ လက္တို႕ျပီး သတိေပးသံအဆံုး၊ ဆိုင္ထဲကို တစ္ခ်က္ျပန္ အၾကည့္၊ လား ..လား ..... အမ်ိဳးသမီး၀တ္ အထည္ဆိုင္။ ဟုတ္ပါတယ္ အမ်ိဳးသမီး အ၀တ္အစားေတြခ်ည္းပဲ ......

"ေဆာရီးပါရွင္ ... က်မတို႕ဆိုင္မွာ wallet မေရာင္းပါဘူးရွင္........" ျပံဳးစစနဲ႕ တံု႕ျပန္သံ ....

"ဗ်ာ ... ဟုတ္ ... ဟိုေလ ... ေရခဲမုန္႕ေၾကာ္ ..... " က်ေနာ့္ရဲ႕ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဗလံုးဗေထြး စကားေတြပါ။

"ဟုတ္ကဲ့ပါ .. သြားလိုက္ပါဦးမယ္ ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။" မ်ိဳးလတ္ရဲ႕ အေျခအေနကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႕ အဆံုးသတ္ျပီး က်ေနာ့္ကို ဆြဲေခၚထုတ္လာပါတယ္။

"မင္းကြာ ... ဖြန္တာၾကီးကလဲ ... ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကို နည္းနည္းပါးပါး ၾကည့္ဦးမွေပါ့။ ဟုိက မင္းကို ရိုက္မထုတ္တာ ကံေကာင္းတယ္မွတ္"

"ငါလည္း ဘာမွမသိေတာ့ဘူးေလ .... သူ႕ကိုေတြ႕ေတာ့ သူ႕ဆီကို ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိဘူး ..." "ငမ်ိဳး ... ငါ့ကို တစ္ခု ကူညီေလကြာ ....."

"ေျပာ ... ငါလုပ္ေပးႏိုင္တာကိုပဲ ေျပာေနာ္"

"ဟိုေလ ... အဲဒီတေယာက္ကို ဆက္သြယ္လို႕ရမယ့္ ဖုန္းနံပါတ္တို႕ ဘာတို႕ နည္းနည္း ေတာက္ၾကည့္ေပးပါလား"

"အမ္ ... ငါဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲကြ။ ကိုမင္း ကိုေမးေလ.... ပလာဇာထဲမွာ သူ႕အသိဆိုင္ေတြ ရွိတယ္"

---------------------

ေျခလွမ္း

"ကိုမင္း ... ပလာဇာမွာ ကိုမင္း အသိဆိုင္ေတြ မ်ားတယ္ဆို ..."

"ရွိေတာ့ရွိပါတယ္ .. ဘာလုပ္မို႕လဲ .. ပစၥည္းေတြ အေၾကြးယူမလို႕လား ..."

"အာ ... ကိုမင္း ကလဲ ... မဟုတ္ပါဘူးဗ်" "ဟိုတေယာက္ေလ .. ေရခဲမုန္႕ေၾကာ္ေလ ကိုမင္း မွတ္မိတယ္မဟုတ္လား ..... "

"အင္းေလ .. သိတယ္ေလ။ ဒါနဲ႕ မင္း ဟုိတေန႕က မိန္းမအကၤ် ီေတြ သြား၀ယ္တယ္ဆို....."

"၀ယ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ... ေရာက္သြားတာ။ အဲဒါ ေရခဲမုန္႕ေၾကာ္ရဲ႕ ဆိုင္ေလ။ က်ေနာ္လဲ ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတာ အဲဒီေန႕က...." "ထပ္ေတြ႕မယ္ လို႕လဲ မထင္ဘူးေလ။ ၀မ္းလဲ သာတာေပါ့ဂ်ာ ...."

"အဲဒါက ပလာဇာက ငါ့အသိဆိုင္ေတြနဲ႕ ဘယ္လိုပါတ္သက္လို႕တုန္း ........"

"အဲဒီ ကိုမင္း အသိေတြဆီမွာ ေရခဲမုန္႕ေၾကာ္ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္တို႕ ဘာတို႕ ေတာင္းေပးေလဗ်ာ ......"

"အလဲ့ ... ေကာင္ေလး ကတစ္ကယ္ၾကီး လႈပ္ရွားေတာ့မယ္ေပါ့။"

"တစ္ကယ္ၾကီး လႈပ္ရွားဆို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလဲ တစ္ကယ္ၾကီး ျဖစ္သြားလို႕ေပါ့ဗ်ာ ....... "

---------------------

အဆံုး

ကန္ေတာ္ၾကီးက ကန္အစပ္မွာ က်ေနာ့္ကို ေက်ာခိုင္းျပီးရပ္ေနတာက 'မ' ပါ။ အရင္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေရခဲမုန္႕ေၾကာ္ေပါ့။

"လင္း ..... မ တို႕လမ္းခြဲၾကတာ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္......"

"ဗ်ာ ....... မ .. အတည္ေျပာေနတာလား "

"အင္း ... အစတည္းက လင္း ကို မ ေျပာခဲ့တာပဲ ... မ ကလြတ္လပ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ...."

"အဲဒါ က်ေနာ္ သိတယ္ေလဗ်ာ .... " "သိလို႕လဲ မ က်ေနာ့္ကို လက္ထပ္ႏိုင္မယ့္ ရက္ကို ေစာင့္ေနတာပဲေလ"
"မ ေျပာသလိုပဲ ... အဲဒီလူၾကီးနဲ႕ မ တစ္သက္လံုးေနမွာ မဟုတ္ဘူးဆို ......" "အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ပိုက္ဆံစုႏိုင္ရင္ .... ကိုယ့္လမ္းကိုေလွ်ာက္ေတာ့မယ္ဆို" "အဲဒီလူၾကီးမွာလဲ သားၾကီး၊ မယားၾကီး ရွိတယ္ဆို ... "

"ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ မ မင္းကို မနာက်င္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး ........ "
"မ နဲ႕ပါတ္သက္ျပီး မင္း ဘယ္လို အေျပာခံေနရလဲဆိုတာေတြ မ အကုန္သိတယ္ ......"

"သူမ်ားေတြ ေျပာတာကို မ ဂရုစိုက္ေနတာလား ...... " "သူမ်ားေတြကို က်ေနာ့္ထက္ ပိုဂရုစိုက္ေနတာလား ......" "မ က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တယ္ဆို ......."

"ခ်စ္လို႕ေပါ့ .... ခ်စ္လို႕ ဒီလို လမ္းခြဲဖို႕ မ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာေပါ့ လင္းရယ္ ......... "
"ကဲ လင္း ... မ ျပန္ေတာ့မယ္ .. ဆိုင္ပိတ္ရအုန္းမယ္ .... " "မင္း နဲ႕ သင့္ေတာ္တဲ့ လူကို မင္း ရွာေတြ႕ႏိုင္မွာပါကြာ...... . " "မ အေၾကာင္းေတြ မ နဲ႕ ပါတ္သက္ခဲ့့တာေတြကို ေမ့ပစ္လိုက္ရင္ မင္းအတြက္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မွာပါ .... "



ကဲ .... ခု အနားမွာ ဘာက်န္ေသးလဲ

ေရျပင္က်ယ္ရယ္


သစ္ရြက္ အေၾကြေတြရယ္


ပုပ္ေဆြးေနတဲ့


ရင္ခုန္သံ တစ္စံု ရယ္ေပါ့........။








1 comment:

nannlaypyaenu said...

ကဲ .... ခု အနားမွာ ဘာက်န္ေသးလဲ

ေရျပင္က်ယ္ရယ္

သစ္ရြက္ အေၾကြေတြရယ္

ပုပ္ေဆြးေနတဲ့

ရင္ခုန္သံ တစ္စံု ရယ္ေပါ့........။

Good